De weg naar Adelaide

Hallo allemaal.Ik loop al een beetje achter op mijn reisblog, dus wordt het weer eens tijd voor een verslagje.

De weg naar Adelaide was lang..heel lang! Alles in totaal 1,532 km en heb er 1 week erover gedaan. Na heerlijk genoten te hebben van het resort bij the Uluru, was het weer tijd voor de desert. Het is hier nu lente en de woestijn ziet dan ook gek genoeg er groen uit. Veel bomen en struiken, maar hoe meer ik naar het zuiden ging zag je steeds minder groen. Het is elke dag nog steeds zo'n 34graden, maar s'avonds koelt het dan ook snel af naar een graad of 18. Ik ben blij dat ik mijn slaapzak heb en slaap nog steeds achterin de 4wheeldrive van Nicola. Het begint nu wel steeds meer af te zien, want elke dag slaap ik op een dun matje, eet alleen rijst met pasta en heb tijdens mijn reis geen douche gezien. Het ontbijt bestaat uit een droge cracker met jam. En we slapen bij een gratis resterea langs de kant van de weg, wat wel een uitdaging is! Met de blaar op mijn vinger gaat het nu wat beter, ik heb bij een klein plaatjes kulgera wat jodium gekocht tegen de ontsteking.

Lindie en Nicky zijn we ook weer opweg tegen gekomen en rijden dan ook met nicola en mij mee opweg richting Adelaide.Leuk dat je elkaar in zo'n groot land tegenkomt, en alle backpackers reizen dan ook dezelfde wegen af.

Opweg naar het volgende stadje Coober Pedy heb ik in de auto gereden. Inderdaad wel even wennen dat links rijden, maar gelukkig is er niks gebeurt. Ondanks dat het een rechte weg is een je ver kan kijken moet je goed opletten! Er kunnen dan ook zo kangeroe's, walibi's en lizard's (denk ik z'n staart eraf gereden) oversteken. De auto heeft een grote laadruimte dus erg on overzichtelijk. Tijdens een windvlaag naar rechts bleek er dan ook een grote roadtrain (heeft zelfs 3 opleggers!!) achter me te zitten! spannend dus, maar we zijn goed aangekomen.Verder is het landschap erg mooi en verandert het ook steeds als je weer een uurtje erop hebt zitten. Het veranderd meer in een echte woestijn met glooiende zandheuvels.

Coober Pedy staat erom bekend dat er veel opal gesteente te vinden is. Toen ik het plaatsje binnen kwam, leek het net op Egypte met enorme zandheuvels. De mensen leven hier zelfs in huizen onder de grond, omdat het hier in de zomer boven de 40 graden kan worden! De oude mijnen worden nu gebruikt als winkels, kerken ect. Heel appart om te zien!
In dit plaatsje heb ik op een campsite geslapen(nog steeds in de auto) en heb heerlijk genoten van een ouderwetste muntjesdouche!! dit veliep niet geheel soepel, want al helemaal gereed te zijn om het koude water in de springen, bleek het muntje te blijven hangen.haha (heb ik weer) Al snel heeft de vriendelijke campingbeheerder me geholpen met zelf 8min aan extra douchetijd en was weer fris en fruitig om lekker te gaan eten. We hebben bij een goede pizzeria gegeten en kreeg mijn smaak weer terug na al die droge rijst.

De volgende dag zijn we naar de supermarkt gegaan om weer wat eten te halen voor de komende dagen en hebben verder Coober Pedy bezichtigd. De mijnen had ik nu wel gezien en zijn in de middag naar een kangeroeopvang gegaan. Daar worden aangereden kangeroes uit de omgeving opgevangen en elke dag gevoed. Ik heb daar voor het eerst een kleine kangeroe vastgehouden en de eigenaar heeft veel verteld over de kangeroe. Erg leuk! Hierna even snel een shietgebedje gedaan in de ondergrondse katholieke kerk (voor een veilige reis) en zijn opweg gegaan naar Port Augusta.

Toen we aankwamen bij Port Augusta hebben we op het strand een biertje gedronken met z'n 4e. Niet dat het nou zo'n goed weer was..want het is hier 18graden en erg bewolkt weer met af en toe een bui. In de groep begint er nu veel irritaties te ontstaan en merk dat ik even ruimte voor mezelf nodig heb. Het is erg leuk om met elkaar te reizen hoor, maar je zit 24hours met elkaar en is er weinig ruimte voor even in mijn reisboek schrijven ect. Op dat moment had ik ook het even zelf wat lastig, en mis dan ook (normale) dingen uit Nederland. S'avonds stapte ik van mijn eigen conflict naar het conflict in de groep. Ik wilde me al snel afzijdig houden, maar vond het goed van mezelf dat ik mijn fustraties heb uitgesproken. Nu is het voor iedereen weer uitgesproken, maar in adelaide ben ik van plan om weer een hostel zoeken waar ik even een plekje voor mezelf heb.

De volgende dag hebben we weer een Botanicgardens bezocht, maar was minder intressant dan die in Alice Springs.s'avonds zelfgemaakte hamburgers gebakken met sla en foto's uitgewisseld. De nacht hebben we gratis op een camping kunnen slapen en hierna zijn we weer verder gereden naar Adelaide.