The Great Oceanroad!

Na het feesten,relaxen en mijn travelbook bijgehouden te hebben in Adelaide, was het weer tijd voor een nieuw avontuur. The Great Oceanroad!

Ik heb een advertentie gezet op het internet opzoek naar een lift. Toen ik samen met Lennart(de) in de foodcourt zat te eten zat te eten
(een plek waar alle eettentjes bij elkaar zit), werd ik gebeld door Michael(de).

Wat een geluk! Hij wil een auto huren om naar Melbourne te gaan en onderweg langs de kust rijden. De volgende dag hadden we afgesproken op
het station en daar stond ik dan met mijn backpack. Als het me niet bevalt kan ik altijd nog de bus pakken, maar dit was in dit geval niet van toepassing.
Na snel wat kennis gemaakt te hebben, zijn we naar Hertz ( rent Company ) gegaan. Michael had al gereserveerd en konden direct wegrijden in een Toyota
Corrola. Het was een automaat, dus nadat hij een paar keer hard op de rem getrapt te hebben verliet ik Adelaide achter me.

Onderweg hebben we veel over elkaars reisverhalen gehad, Duitsland, het links rijden ect. Ik moest wel een beetje wennen aan de rijstijl en het leek voor mij
alsof ik langs de echte michael Schumacher zat! Na 80km per uur in 'the outback' te hebben gereden is 100km wel erg snel, en vooral met de onoverzichtelijke
wegen in dit gebied. Het landschap is hier echt veranderd in een glooiend gebied met veel zwart/wit/bruine koeien, schapen en de ronde hooibalen. Ik leek op dat
moment wel een klein kind die de wereld opnieuw ontdekt. Het was zo mooi om alles weer zo opnieuw te bekijken (klinkt heel gek), maar kon weer genieten van de
kleine dingen zoals.. een grazende koe in de wei:)

Na een paar uur in de auto gezeten te hebben( zo'n 400km), kwamen we aan in het kleine vissersdorpje Port MacDonnell aan. Hier hebben we gewandeld op het strand
en hebben vele foto's gemaakt van de rotsformaties in de zee. Hier heb ik zelfs mijn eerste pinguïns gespot! Volgends mij zijn die de weg kwijt naar de zuidpool;) haha
Ik ben blij dat ik dit plaatsje toch heb gezien, want met een tour (350aud) kom je hier niet omdat er maar 1 kerstboom staat die misschien voor toeristen interessant kan zijn.
Het is een klein dorpje waar veel oudere mensen wonen om de drukte van de stad te ontvluchten. S'ochtends vroeg (5am) wordt hier vis gevangen voor de lokale fish and chips shops.
S'avonds wat salade gegeten en hebben we geslapen in de auto. Het was wel koud, dus kwam mijn slaapzak weer goed van pas!

De volgende ochtend hebben we ontbeten aan een picknicktafel met uitzicht op de zee. We werden door de locals vriendelijk begroet en stond ervan te kijken dat ze hier al vroeg wandelen en
hardlopen. We zijn deze dag (9dec) opweg gegaan naar 'The Grampians Nationalpark'. Via Hamilton and Dunkeld en elke 30min het nummer boomboompow te hebben gehoord van the blackeyepeas,
hadden we Hall Gaps bereikt. Hier hadden we bij een informationcentre wandelkaarten gehaald en zijn begonnen aan de 1 uur duurde klim naar 'The pinnecale lookout'. Via 'the silene street' (de naam zeg het al)
hebben we de top bereikt. Wat een view!! Het landschap is hier heel rotsachtig en dus ook goed voor klimactiviteiten. Het deed me denken aan de vakantie met Roel in Ierland, want het is hier zo groen.
Het weer is hier op het moment heel bewolkt, de ene keer is het bloed heet, en na een paar minuten regent het weer. Ik weet niet of het typisch Duits/Nederlands is om het telkens over het weer te hebben, maar we
hebben we hebben hier ook veel geklaagd. haha Vandaag stond ook de watervallen op ons 'to do list' en zijn doorgereden naar 'The Mackenzie Falls'. Twee reusachtige watervallen en kon echt uren met bewondering
staan te kijken. Hierna hebben we nog 'The Reed lookout' en 'the Silverfalls' bekeken. In de namiddag hebben we gestopt bij een bushcamping en heb een echte kangoeroe/Walibi familie gezien en wilde eigenlijk een douche
nemen, maar het water van the 'bushshower' (een emmer met een douchekop) was iets te koud;) S'avonds weer opweg naar de kust, zodat we morgen minder afstanden hoeven af te leggen en meer tijd hebben voor 'The Great Oceanroad'. Bam! daar kaakte we dan onze eerste Walibi. Op dat moment kun je niets anders doen dan hem aan de kant van de weg te leggen, anders breng je anderen er ook mee in gevaar. Wel heel zielig, maar het overkomt je
hier gewoon omdat er een weg loopt door hun leefgebied.

Op 10Dec was het dan zover! De bekendste weg (B100) tussen Adelaide en Melbourne. 'The Great Oceanroad' is 252km lang en je rijd langs de kust. Onderweg zijn we bij elke viewpoint uitgestapt om mooie foto's te maken en ben
lekker uitgewaaid. We hadden ontbeten op een parkeerplaats bij een lokale supermarkt en na 2 dagen niet douche, was het ook wel lekker om je op te frissen bij een openbare toilet. Het klinkt misschien apart, maar Australië heeft overal waar je komt luxe openbare toiletten en zijn zeer bewust met het watergebruik. We hadden erg geluk gehad met het weer, want hier in het zuiden regent het vaak en is het erg bewolkt. Het is wel anders als in Nederland want na een aantal minuten klaart het op en is het weer warm. De gemiddelde temperatuur is hier zo'n 20 graden. Moeilijk voor te stellen dat hier vroeger rond 1849 heel veel schepen zijn vergaan. Door de ruige zee liggen hier nu vele scheepswrakken en zijn grote stukken land afgebrokkeld. Zo zijn ook de bekende 'Twelve Apostels' ontstaan. Dit was aan het einde van de dag niet meer heel bijzonder voor me, omdat ik hiervoor al vele rotsen had gezien.
Zoals 'The Grotto', 'London Bridge', 'The Arch','Loch and Gorge' waren voor mij het meest interessants. Aan het einde van de dag hadden we het plaatsje 'Cape Otway' bereikt en hebben de nacht doorgebracht bij een oude vuurtoren.
Na het eten van weer een gezonde salade hebben we naar Koala's gezocht in een donker bos. Na een tijdje zoeken in de bomen met een zaklamp had ik dan eindelijk mijn eerste Koala gezien! Erg leuk om te zien hoe ze lopen, maar de meeste tijd van de dag/nacht blijven ze lui in de bomen hangen!

De ochtend begon weer spannend, want het benzinelampje branden van de auto. We hebben snel bij het eerste dorpje Apollo Bay getankt. We zijn naar Otway National Park gegaan en hebben weer vele watervallen gezien.
De weg bestond uit vele bochten en het damp kwam ook van de weg omdat het zo vochtig was. Een echt een groen woud met hoge bomen en vele varens. Bij 'The Eskinsfall' heb ik over rotsen en boomstammen gelopen om uiteindelijk bij de watervallen te komen. En voelde me een echte avonturier:) Na alle leuke dingen die ik tijdens deze reis heb gedaan, was er weer een momentje van een dipje. Ik merk steeds meer dat ik jullie meer ga missen en besef soms pas echt dat ik aan de andere kant van de wereld ben. De afgelopen tijd heb ik veel nieuwe mensen leren kennen en die nemen me dan ook elke dag bezig met de dagelijkse dingen hier. Op het strand zijn vaak de momenten dat ik lekker uitwaai, geen zorgen maak, denk aan de toekomst, mis pap mam,broers, vrienden en familie, en nieuwe reisplannen maak. Ik loop nu erg achter op mijn reisblog en mijn reisdagboek. Now worries, probeer ik dan nog steeds aan te houden, maar blijft nog wel lastig. Het blijft fijn alle reacties van jullie te lezen! Tot nu toe heb ik veel gezien, nieuwe mensen ontmoet, mezelf tegengekomen en vooral genoten van het mooie Australische landshap en de gewoontes. Ik ben in slaapgevallen met het nummer 'Brothers in arms' van The Dire Straits, onder een mooie heldere sterrenhemel.. op dit soort momenten geloof ik dan ook dat toeval bestaat.

Op zondag 12dec kwamen we erachter dat we veel risico hadden genomen. De laatste nacht van de trip hebben we op een parkeerplaats aan de kust geslapen, en werd ons in alle vroegte verteld dat dit hier niet toegestaan is.
Na een boete zijn we het stadje Torquay uitgereden met weer een brandend bezinelampje. We hebben nog wat verder geslapen tussen de koeien, maar toen we weer wilde vertrekken naar Melbourne kwamen we voor een nieuwe situatie te staan. De Accu was leeg..Een local heeft ons uiteindelijk geholpen en zijn verder gereden naar Melbourne. Spannend, want we hebben 70km afgelegd met de auto en hebben uiteindelijk de tank weer echt leeg afgeleverd bij Hertz, tja we zijn nou eenmaal backpackers;) Met een kaart in de handen, een schreeuwende navigatie, engels pratend de weg te wijzen, trams (rare verkeersregels hier), veel verkeer, links rijden en een lege tank, heb ik Melbourne bereikt! Een geweldige grote stad met veel oud en nieuwe architectuur en zelfs oude paardenkoetsen die je midden in het centrum passeren. Kerstmis is hier in volle gang, maar het blijft hier toch zo'n graad of 20 (met af en toe wel een bui).

Goed te horen dat mijn kaart is aangekomen na 2 weken!

Iedereen uitkijken met de sneeuw en vergeet af en toe niet een grote sneeuwpop te maken!! ;)

gr, Rene