Second time Sydney! - Reisverslag uit Sydney, Australië van René Gijselhart - WaarBenJij.nu Second time Sydney! - Reisverslag uit Sydney, Australië van René Gijselhart - WaarBenJij.nu

Second time Sydney!

Door: renegijselhart

Blijf op de hoogte en volg René

07 Februari 2011 | Australië, Sydney

Hello everyone!

Het nieuwjaar is voor me al goed begonnen en heb vele dingen bezocht in de stad Sydney. Ik had een multiticket gekocht, waarmee je een week lang met de bus,trein en ferry kan reizen.

Ik heb begin Januari veel met Michal (nl) en Arthur (de) opgetrokken en hebben veel dingen samen ondernomen . Samen met michal (nl) ben ik voor de 2e keer met de bus naar Bondi beach gegaan en vond het minder speciaal als toen met kerst. Dit keer was het erg bewolkt en was het niet bepaald zwem weer. Wel heb ik Nickie en Lindie (nl) ontmoet die nu een groot deel van mijn reis meereizen. We hebben wat gekletst en ben later met michal (nl) terug gegaan met de bus naar bondi juction en met de trein verder naar het hostel in Newtown waar ze nu ook een aantal dagen verblijft.

De volgende dag zijn we samen naar het centraal station gegaan om daar Arthur (de) te ontmoeten en was zoals gewoonlijk weer te laat. Het wachten vind ik niet zo’n probleem tegenwoordig , maar het blijft toch wel vervelend. Typisch is, als je met een Nederlander hier afspreekt dat ie optijd is en een Aussie gast of ander nationaliteit is dat vaak niet zo. Voorheen kon ik nogal in de stress ervan raken maar nu heb ik zoiets van ‘no worries, it will be fine’ en doe in de tussentijd anderen dingen. We zijn naar de ‘Foodcourt’ gegaan om wat te eten,want het was inmiddels alweer lunchtime. Je moet je voorstellen dat een ‘Foodcourt’ een grote hall is met alleen maar eettentjes. Je kunt er van alles krijgen fish,chinese,thai,fast food ect. Waar ik niet stil bij stond voor mijn bestelling is dat het wel eens pittig kan zijn...de tranen rolden dan ook over mijn wangen en met een glaasje cola helpt dan ook niet. Arthur (de) had een typich chinees drankje met Aloe vera wat hielp! Hierna hebben we door de grote stad gewandeld en kon Arthur (de) ons veel vertellen omdat hij hier een aantal maanden gestudeerd heeft.

Op een mooie zonnige dag zijn we naar met de trein naar Doonside gegaan. Het klonk me heel saai omdat het echt in een suburb gelegen lag. Tot verbazing kwamen we aan bij een leuk ‘wildlifepark’ dat minder bekend is bij toeristen. Ik voel me dan ook op het moment geen toerist meer en maak niet meer wanhopig van elke gebeurtenis een foto. Natuurlijk doe ik dit wel als ik rondreis, maar het is minder spectaculair als de eerste keer in Sydney. Hier heb ik mijn dan mijn eerste slapende koala gezien bij daglicht! Haha wat een lieve, maar saaie beesten!! Ze slapen bijna de hele dag en dit komt dan ook door de olie wat in de ecalyptusbladeren zit. Verder liepen hier in dit park kangeroes and walibi’s rond die je natuurlijk kon aaien. Het verschil tussen de kangeroe en de walibi is alleen de grote en de staart. Een walibi is de kleine met een wat pluizige staart, maar komt nog tot mijn middel;) Dieren die ik zoal gezien heb zijn: vele soorten vogels met blauwe,gele snavels!,dingo’s,krokodillen,slangen,wombats,flyingfoxes,pelikaan. Na een leuke middag met zo’n 32graden was het tijd om wat te eten. Australiers eten net als Amerikanen letterlijk ‘crap food’ wat bestaat uit veel gefrituurde snacks en misschien is dat ook wel de reden waardoor ik in mijn reisblog nog niet veel heb verteld over de Australische schoonheden:). Na de middag heb ik me sinds een lange tijd me moeten haasten om optijd op mijn nieuwe werk te komen! Jaja ik Werk tegenwoordig in het hostel als receptionist. Ik werk nu zo’n 3 tot 4 dagen in de week voor mijn accomodatie en moet mensen inchecken, linnenopvouwen, prullenbak schoonhouden ect. Ik word door de mensen hier zelfs ‘chief’ genoemd en heb met een aantal al snel gesproken zodat ze mijn accepteren. Het klinkt misschien gek, maar in mijn ogen verblijven er ook simpelen zielen die elke dag van een drankje houden en is het goed om te weten dat daar een beetje afstand tussen blijft. Een ier kan zich bijv. 3 uur opfokken om zijn maat een pak slaag te geven en heb m dan ook gekalmeerd nadat hij een fles bier door het raam had gegooit. Het zijn echte rauwdauwers, maar weten me te vinden als er iets is. Ik ben dan ook officieel ‘the nightmanager’,maar vindt dat ik ‘Harry’ de aardige eigenaar een beetje help zodat hij wat minder aan zijn hoofd heeft. Zoals denk ik al eerder gezegd vindt ik het probleem nummer 1 hier in het land de alcohol. Aan de ene kant is het ook wel te begrijpen,omdat het hier elke dag erg warm is en mensen na het werk al snel zin hebben in een koud biertje. Vaak kennen ze geen grenzen en zo kwam dus ook eens een meisje bloedend ‘thuis’ in het hostel. Ik heb het in me om niet te gaan slapen voordat ik weet dat het goed met haar gaat. Ik heb haar wonden ontsmet, verbonden en op haar gemak gesteld na de heftige ruzie die ze had gehad. De algemene sfeer in het hostel vind ik prima en zoals ilse mij vertelde voelt het een beetje als een 2e thuis. Het is er rustig maar niet saai, zoals je al leest. Ik kan goed slapen in een 8persoons dorm en slaap dan ook met mensen uit verschillende landen. Het leuke is dat een phillepijn ‘tyrone’ elke dag naar ‘kelly’s bar gaat om ‘chicks’ te scoren,maar komt elke avond alleen terug. Een servier werkt heel de dag van 6 tot 4 en doet niks anders als werken en slapen. Verder slaapt er een scot ‘dave’ die backpacker2011 is en met zijn laptop heel de dag op het internet zit. (mag dan wel heel aardig zijn laptop lenen om te skypen). Ook woont hier familie ‘tokkie’ maar met hart op de goede plaats en krijg je zo de meest rare figuren binnen. Ik kook voornamelijk veel pasta en heb van een italiaan mijn skills verbeterd. Ik lees alleen de lokale kranten en op het moment wordt het noorden geteisterd door ‘a cyclone and floods’. Het werk bevalt me prima en heb zelfs tijd om mijn internet dingen te doen en kan hier voorlopig blijven tegen gratis acco!

Met het uitgaan in sydney moet je veeel geld hebben omdat al snel je geld op is! Ik heb samen met Arthur (de) en Michal (nl) in een luxe lounge-bar gezeten en hebben goede gesprekken gehad over hoe we op elkaar overkomen en ben zo weer wat meer over mezelf te weten gekomen. Het uitgaan vind ik trouwens ook heel anders als in Nederland en is het ook moeilijk met elkaar te vergelijken. Het is meer aan de bar hangen met een drankje en kletsen, ondanks dat je in een hele mooie club staat. Niet echt heel uitbundig en vindt dit dan ook tegenvallen. Verder draaien ze steeds dezelfde hitjes en word je letterlijk gehersenspoeld met de hits van 2 maanden geleden.

Helaas komt er aan een leuke tijd met Arthur (de) en Michal (nl) ook een eind, maar vond het echt super leuk dat ik hun voor de 2e keer ontmoet heb tijdens mijn reis. Op de terug reis in de trein kreeg ik dan ook weer een ‘leeg’ gevoel omdat je goede vrienden gedag zegt. Toch worden deze momenten al snel weer opgevuld door nieuwe contacten en kun je terug denken aan mooie tijden.Ook om het voor mezelf wat beter te beseffen schrijf ik nog steeds elke dag in mijn dagboek wat erg fijn is om terug te lezen. Na alle gebeurtenissen slaap ik veel (wat ook door de warmte komt) en loop een beetje rond in de suburb ‘Newtown’. Ik bezoek wat winkeltjes, zit in het park en heb zelfs kleding in een 2ehandswinkel. Het klinkt heel appart,maar hier is het erg geacepteerd en krijg zelfs complimenten van mensen dat het me leuk staat.haha Leuke dingen hoeven ook niet altijd duur te zijn!

Nu in Januari zijn er veel ‘free’ festivals in de stadsparken en ben met Lindie en Nickie (nl) hier naartoe gegaan. Heel erg leuk dat ik ze van Katherine tot aan Sydney te zie, maar hier heb ik uiteindelijk ook gedag gezegd en zijn ze hun travel naar Bali gestart. Het voelde als vertrouwd en we hebben een leuke tijd gehad. Het blijkt hieruit dan ook ‘say never goodbye’!

Rond 19jan kwamen Sarah (de) and Verena (de) naar Sydney en ken ze van de mangofarm uit Darwin. Hun zijn via de westkust gereisd en zo heb ik al mijn goede contacten weer voor de 2e keer gezien. Ook Hilde(nl) en Bas(nl) van de begingroep heb ik hier ontmoet en hebben we onze reisverhalen bij ‘the opera house’ uitgewisseld. Het voelt voor mij als een grote reuni en waardeer het ook omdat ik dan niet alleen ben ik deze grote stad. Ik heb Sarah (de) and Verena (de) door de stad kunnen rondleiden omdat ik hier nu al een tijdje verblijf;). ‘The opera house’ and ‘the Harbourbridge’ voelt nu ook als een ‘normaal’ gebouw en de stad als vertrouwd. Ik heb plaatsen zoals ‘Darlingharbour’ (jaja sydney licht voor mensen die het niet weten aan de zee), The Rocks, Botanicgarden, hydepark,chinatown, centralmarket (fruitmarkt),woolloomolloo/kingscross en natuurlijk niet te vergeten the beach Watsonsbay and Manly laten zien! We zijn met de boot (wat zo’n 35min duurt) naar het strand gegaan en hebben heerlijk genoten van het zomers weertje.Tijdens het zwemmen moet je hier wel uitkijken voor de tentakels van the jellyboxfish en kunnen je aardig bezeren met rode striemen. Na een aantal uurtjes verdwijnt dat weer tot normaal.Verder moet je uitkijken voor de grote (zoute) golven en word je goed gewaarschuwd door de strandbrigade die jullie natuurlijk kennen van de televisie ‘bondi rescue’. Helaas geen mooie vrouwen in bikini’s:(..

Mijn liefdes affaire begint nu> Ik had een oogje op Verena (de), maar helaas had ze al een vriendje. Met een goede brief en wat goede gesprekken met haar heb ik mijn gevoelens getoond voor haar en kan nu uiteindelijk zeggen dat ik er een goede vriendin aan over heb gehouden. Het was natuurlijk een hele stap, maar gelukkig ben ik op deze manier ook meer te weten gekomen over mezelf en heb ik voor mezelf zelfs stappen overwonnen. Ik ben dan ook trost op mezelf en zoals Peter en Dini zeggen doe ik dit inderdaad toch allemaal maar!!
We zijn naar de bioscoop film ‘tron’ 3d gegaan met het grootste scherm in de wereld! Het verhaal was wel aardig,maar het was indrukwekkend;) Verder in het hostel kijk je onderanderen veel ‘crocodile dundee’ movies met Paul Hogan.. toch ook erg leuk, omdat ik kan de achtergrond goed herkennen, zoals roadsigns, wegen, resterea’s ect.

Australian Day, een typisch nationaal feest wat je kunt vergelijken met de Nederlandse koninginnendag. De hele stad staat vol met activiteiten en bandjes en toen ik de trein uitstapte en ‘punkt’ op het centraal station met Verena (de) had afgesproken, zag ik iedereen met grote vlaggen om en geschminkt. Sarah was de dag ervoor naar New Zeeland vertrokken en heeft zei ook een tekst achtergelaten in mijn ‘reisvriendenboekje’ :) Samen met Verena heb ik Australian Day gevierd en hebben veel gewandeld door de stad, bandjes bekeken,over de ‘Harbourbridge’ gewandeld en leuke gesprekken gevoerd. Ondanks het ‘engels’ verstaan we elkaar goed, maar levert ook wel lachwekkende momenten op. Voorheen dacht ik dan ook dat een vuurtoren een ‘firehouse’ was, maar ben er nu achter dat het netjes een ‘lighthouse’is.haha Misschien was ik wel wat in de war met the real firework van die avond..Rond 9pm werd er een mooie show gemaakt met zeilboten in ‘Darlingharbour’. We werden verbaast door het mooie spektakel en werd afgesloten met inmens mooi Fireworks!!!!!!!! Ik kan nu zeggen dat ik dan ook het mooiste vuurwerk gezien heb en voelt mijn 2e keer Sydney ook als afgesloten. Die avond heb ik gedag tegen Verena gezegd en keert ze weer terug naar het koude Germany om haar studie te starten.

Na alle ontmoetingen heb ik mezelf weer vermaakt door ‘the ferry’ te nemen naar Olympic park. Ik was het alweer vergeten, maar in het milleniumjaar 2000 hebben hier de olympische spelen plaatsgevonden. Ik ben na 50min en een beetje met de bus aangekomen en keek werkelijk mijn ogen uit door de geweldig grote stadions en het saaie gebied er rond omheen. Het leuke is dat ik de ‘flametorch’ gezien heb en de nederlandse wereld records van mijn eigen ‘stadshelden’ Pieter van de Hoogenband en Inge de Bruijn. Mijn nieuwschierigheid kon ik niet bedwingen om het zwemstadion van binnen te bekijken. Natuurlijk was het gewoon een bad met water, maar toch wel een speciale en aan de andere kant van de wereld.haha Na trots te hebben verteld dat ik uit Nederland kwam ben ik weer naar buitengelopen en zag ik misschien mijn toekomstbaan staan. Een Dj met een cowboyhoed stond wat plaatjes te draaien in de brandende zon, om de toeschouwers van de saaie criketgames in de juiste stemming te brengen. Ik snap werkelijk nog steeds niks van de spelregels, maar schijnbaar moet het een hele heppening zijn:) De terugweg op ‘the ferry’ was het al rond 8pm donker en kon ik genieten van de schitterende sterrenhemel en de amazing vieuw Sydney by night. Daar sta je dan vele vlieguren van huis en voelt het toch allemaal als een compleet verhaal. Ik mis jullie echt erg, maar had dit toch ook niet willen missen;)

Deze dagen ben ik nog steeds in Sydney en heb ondertussen ook mijn 23ste verjaardag gevierd. Ik heb het nog steeds naar mijn zin maar merk dat het tijd wordt om mijn reis te vervolgen. Mijn eerste plan was om richting ‘the north’ te gaan, maar the floods change my plans en wil nu richting ‘the west’. Ik wil de komende dagen een ticket boeken om met ‘the pacific’ het land door te crossen. Het is een van de langste treinreizen ter wereld en legt dan ook 4352 kilometres af!!! De reis duurt in totaal 4 dagen en 3 nachten en zal ik dan arriveren in het zonnige ‘Perth’. Komende dagen ga ik me dan ook voorbereiden op deze reis. Veel uitrusten,gezond koken voor mezelf ect. Rond may ben ik van plan mijn reis ‘back home’ te maken. Ik wil iedereen alvast bedanken voor de leuke reacties die me steunen!

So See you soon, Rene

  • 06 Februari 2011 - 15:38

    Marian:

    G'day René,

    Na dit lange bericht was ik, op deze winderige saaie zondag, weer even terug in Sydney. Goed dat je daar even wat rust en regelmaat hebt genomen door enkele weken in het hostel te werken.
    Leuk dat je weer een hoop "ouwe" backpackers hebt ontmoet daar. Jammer dat je niet naar Queensland kunt, maar door de eerdere overstromingen en de cycloon "Jazy" van vorige week
    zal het daar inderdaad niet echt relaxed zijn. De westkust schijnt ook hele bijzondere streken te hebben. Wij willen het traject Perth-Darwin ook nog graag eens doen.
    Ik zag op de site van de Indian Pacific dat je als backpacker nog niet eens de helft betaalt voor een treinkaartje!
    Daar kun je zelf niet voor rijden, René. Alvast goeie reis gewenst,
    ook namens Anton (hij doet deze week mee aan een ski huttentocht in de Dolomieten), en tot horens vanuit Perth......

  • 06 Februari 2011 - 15:57

    Luuk:

    Fijn dat je zo uitgebreid verslag doet, René. Je geeft een goed beeld van alle pieken en dalen die bij zo'n geweldige reis horen. Mooi om te lezen hoe je je hebt weten op te werken tot "nightmanager"!
    Goede reis naar Perth!

  • 07 Februari 2011 - 09:23

    Ruud:

    Goed bezig René! Sydney is zeker de leukste stad van Australië!
    Ik ben nu bezig met een selectie aan het maken van mijn foto's, brings back the good times...
    Morgen begin ik aan mijn baan, back to reality.
    cheers! Ruud

  • 07 Februari 2011 - 13:35

    Thijs:

    René de ehbo'r! =D geweldig verhaal weer rené! Ik vond het fijn je ook weer even te kunnen spreken...

    succes daar en laat ons niet weer een maand op een nieuwe verhaal wachten !! want dan kom ik die kant op en zwaait er wat !!

    |Gr Thijs

    ps Ik heb afgelopen vrijdag reserve rené bij Ronald en Wendy gespeeld

  • 08 Februari 2011 - 01:10

    Hilde:

    Goed verhaal weer. Reizen is toch wel erg goed voor je persoonlijke ontwikkeling he?

    Ik wens je een mooie tijd toe!

    liefs, Hilde

  • 09 Februari 2011 - 21:22

    Joleith:

    Hoi René,

    Met veel plezier heb ik weer eens jouw reisverhaal gelezen. Het klinkt heel goed: een baan en verder veel vrienden zien en het land leren kennen. Ik kan me voorstellen dat deze reis een life-changing-experience wordt, geniet ervan, groetjes Joleith

  • 12 Februari 2011 - 12:08

    David:

    Damn, wat een lang verhaal zeg! Maar wel echt vet om te lezen. Je maakt veel mee, ook met jezelf! En dat is een groot cadeau.

    Groetjes David

  • 13 Februari 2011 - 20:11

    Diny:

    Lieve René,
    Doordat ik zelf altijd zo druk bezig ben en toch veel dezelfde dingen doe, had ik je reisverslag al heel lang niet gelezen. Peter leest het altijd wel, met veel plezier en ik zag vanuit mijn ooghoek de mooie gele achtergrond met vrolijke foto's van je verslag. Peter vertelde me tussendoor ook van je werk in het hostel. Dus, in plaats van lui voor de tv te gaan zitten en "boer zoekt vrouw" te kijken (waar overigens niks aan is), dacht ik, ik ga eens lekker lezen hoe het met mijn avontuurlijke, dappere neef gaat. Nou ik schrok eigenlijk wel, zoveel als jij geschreven hebt en ik lees het nu pas.
    Nou René, mijn complimenten, wat kun jij fantastisch schrijven. Tijdens het lezen moest ik de hele tijd aan "Crocodil Dundee", denken en laat dat nu net in je laatste stukje staan. Ik ben nu al vanaf 19.15 uur aan het lezen en inmiddels is het 20.43 uur. Sommige stukken heb ik vluchtig gelezen (omdat ik zoveel in te halen heb) en naar het einde toe las ik de verhalen intensiever, omdat het verhaal van je werk in het hostel toch heel erg grappig is om te lezen. Het is leuk te lezen, hoe verzorgend jij bent en hoe aardig jij met de mensen (klanten) omgaat. Ze vinden je waarschijnlijk superaardig daar en zullen aan jou een leuke medewerker hebben. Het is ook wel grappig om te lezen. Zoals jij het schrijft kan ik het me heel levendig voorstellen, het lijkt wel een film. Je hebt in ieder geval al heel veel geleerd tijdens je reis. Communiceren met mensen uit heel veel verschillende landen, mensenkennis, omgaan met geld, overleven. Dat zijn maar een paar dingen die in me opkomen. Je leert nu zoveel, dat je er je hele verdere leven profijt van zult hebben. Soms werd ik een beetje emotioneel van je verhaal, vooral van dat stukje, dat je schrijft dat je vader trots op je zou zijn. Nou René, supertrots, dat weet ik zeker en wij ook. Daarnaast merk ik dat je soms je familie mist en je je soms eenzaam voelt. Toch kom je steeds weer dezelfde mensen tegen, waar je soms mee optrekt en die je soms een tijd niet ziet. Je hebt in ieder geval heel veel leuke contacten, als je het leest, voelt het een beetje als jouw familie in Australië. Geniet die laatste maanden maar van je heerlijke reis, de prachtigen natuur en vooral van je vrijheid. Voor je het weet zit je hier weer in een dagelijks strak ritme in de regen. Ik zou wel even in jouw plaats willen zijn. Overigens van harte gefeliciteerd en nog vele avontuurlijke
    jaren. Heel veel groeten van ons.

  • 16 Februari 2011 - 10:58

    Ilse:

    It's a small world after all...

  • 21 Februari 2011 - 11:00

    Ans:

    ben wel wat laat met mijn reactie
    en heb je verhaal in alle rust gelezen
    mei is al heel dichtbij
    deejee renee (met cowboyhoed)
    no worries

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Sydney

Down under

Recente Reisverslagen:

09 April 2011

Say never Goodbye.. Australia

28 Maart 2011

The Westcoast

09 Maart 2011

Perth Tomato/melonfarm

23 Februari 2011

Sydney-Perth

07 Februari 2011

Second time Sydney!
René

Actief sinds 10 Sept. 2010
Verslag gelezen: 320
Totaal aantal bezoekers 19070

Voorgaande reizen:

14 September 2010 - 14 Mei 2011

Down under

Landen bezocht: